مشعل گازسوزایران رادیاتور JGN80/2

آشنایی با نحوه کارکرد این محصول گاز سوز ایران رادیاتور :

• مشعل های گازی را می توان به دو نوع فن دار یا دمنده دار و بدون فن از لحاظ عملکرد تقسیم نمود که مشعل های بی صدا یا بدون فن در مشعل پکیج های آپارتمانی مورد استفاده قرار می گیرد.
• امکان کنترل دبی هوای ورودی از طریق دمپر هوایی نصب شده در بدنه مشعل، به شکل موتوری یا دستی با توجه به ظرفیت آن وجود دارد.
• جریان گاز پس از عبور از یک فیلتر و ترکیب با هوای احتراق، برای احتراق آماده می شود. کم شدن فشار هوای احتراق از یک حدی و همچنین بیشتر یا کمتر شدن فشار گاز از مقدار مورد نظر، از طریق سنسورهای فشار در نظر گرفته شده احساس می شود. در نتیجه خاموشی مشعل توسط پرشر سوئیچ های هوا و گاز به وسیله فرمان رله صورت می گیرد.
•  طراحی مشعل گاز سوز با هدف احتراق گاز طبیعی انجام می گیرد. همچنین کنترل گاز مورد نیاز برای احتراق این مشعل بعد از عبور از فیلتر گاز، به وسیله شیر برقی صورت می گیرد. علاوه بر ان، دمنده نصب شده روی محور موتور، هوای مورد نیاز جهت احتراق را تأمین خواهد کرد.

معرفی اجزای مشعل گازی ایران رادیاتور :

1. موتور فن دمنده: فن کمک شایانی به تأمین حجم هوای لازم جهت احتراق خواهد نمود. از سوی دیگر الکتروموتور تأمین کننده نیروی مورد نیاز جهت ایجاد حرکت دورانی فن است. یکی از قسمت های اصلی مشعل که می توان از آن نام برد، دینام مشعل یا الکتروموتور آن است. بایستی به توان موتور، نوع آن، بالانس فن و سایر موارد، جهت تأمین فشار هوای مورد نیاز برای احتراق و ایجاد دمندگی، آن هم به دلیل بالا بودن دور فن توجه نمود.
2. رله کنترل مشعل: رله وظیفه خاموش کردن مشعل را در صورت عدم احتراق دارد. از یک سنسور کادمیوم در مشعل های مدرن امروزی استفاده می شود که وظیفه رؤیت شعله مشعل و همچنین جلوگیری از هدایت سوخت به داخل محفظه احتراق را در صورت اطمینان از عدم احتراق دارد. اتصال سلول کادمیوم از طریق یک سیم به رله صورت می گیرد. در صورت خاموش شدن شعله مشعل، سیگنالی از سوی این سلول به رله مشعل ارسال شده و پس از آن مشعل با گذشت 20-15 ثانیه خاموش خواهد شد.
3. ترانس جرقه مشعل: این ترانس نقش مهمی را در فرآیند اشتعال سوخت در محفظه احتراق مشعل ایفا می کند. برای این کار از ولتاژ قوی جهت ایجاد قوس الکتریکی میان دو سر الکترودهای جرقه استفاده خواهد کرد. ترانس جرقه بعد از اشتعال سوخت و با گذشت مدت کوتاهی از مدار خارج می شود. همچنین در صورت عدم اشتعال سوخت، ریست رله مشعل صورت می گیرد. شایان ذکر است که جرقه زدن دائم، سبب وارد شدن آسیب به الکترودهای جرقه می شود. این امر گرم شدن ترانس و در نهایت سوختن آن را در پی خواهد داشت.
4. یون و الکترود جرقه مشعل: عمل تخلیه انرژی حاصل از ترانس جرقه، از طریق الکترودهای جرقه زن در محفظه احتراق انجام می گیرد. در نتیجه اشتعال سوخت اتفاق می افتد. محل قرارگیری یون و الکترود جرقه زن با فاصله ای معین به شکل جفت در مقابل هم بوده تا قادر به تخلیه بارهای مثبت و منفی خود باشند و جرقه ایجاد کنند. بدنه یون و الکترود جرقه از پوشش چینی یا سرامیکی برخوردار بوده تا احتمال تماس آن با بدنه مشعل در زمان انتقال انرژی از بین برود و در میانه راه بار الکتریکی تخلیه نشود.
5. شیر برقی گاز مشعل: یکی دیگر از اجزای مشعل که می توان به آن اشاره نمود، شیر برقی است که با قرارگیری در مسیر عبور سوخت به طرف محفظه احتراق، مانع از نشت سوخت به درون اتاقک احتراق در هنگام خاموش بودن مشعل می گردد. یک سوزن در این شیر تعبیه شده که در حالت طبیعی به دلیل وزن خود به سمت پایین قرار می گیرد و مجرای عبور سوخت را با این کار مسدود خواهد کرد. هنگام رسیدن برق به سیم پیچ آن، سوزن به دلیل میدان مغناطیسی به وجود آمده بالا رفته و در نتیجه سبب باز شدن مجرای عبور سوخت می شود.
6. پرشر هوا و گاز مشعل: در مشعل گازسوز، گاز با فشار به درون محفظه احتراق در صورت باز بودن شیر برقی وارد خواهد شد. اگر که فشار هوا و گاز در محفظه احتراق به میزان کافی نباشد، آن وقت گاز به صورت ناقص می سوزد و یا اینکه شعله مشعل خاموش می شود. در اینجا وظیفه پرشر هوا، تأیید فشار هوا بوده و همچنین پرشر گاز نیز فشار گاز لازم جهت اشتعال مشعل را تأیید خواهد کرد. در نتیجه اگر فشار گاز و فشار هوای ورودی کم باشد، شیر برقی گاز باز نمی شود.